Mijn naam is Katja Mehlhorn en ik heb het geluk om van mijn twee grote passies mijn werk te mogen maken: mensen en paarden. Hieronder wil ik jullie mijn verhaal vertellen.
Van kleins af aan ben ik geboeid door paarden. Ik kom niet uit een “paardenfamilie”, dus het kostte nogal wat overtuigingskracht, maar op mijn tiende mocht ik eindelijk op paardrijden. Vanaf dat moment was er geen weg terug. In mijn tienertijd bracht ik bijna elke vrije minuut bij de paarden door. Verzorgen, rijden, stallen uitmesten, alles vond ik geweldig om te doen.
Toen het tijd werd om een opleiding te kiezen wist ik wel wat ik wilde. Iets met paarden! Toch heb ik het advies van “de volwassenen” gevolgd om maar beter voor een “echte baan” te kiezen. Daarom ging ik voor mijn tweede passie: mensen. Ik studeerde psychologie aan de Universiteit van Chemnitz (in Duitsland) en toen na mijn studie de vraag kwam of ik niet aan de universiteit wilde blijven om te promoveren zei ik ja. Onderzoek doen naar hoe mensen denken, uitzoeken hoe wij werken, dat boeide me wel. Echter kwamen er ook steeds meer twijfels. De hele dag achter een computer zitten en in mijn eentje dingen uitzoeken. Wilde ik dat wel? Eigenlijk was ik toch veel blijer als ik echt iets met mensen kon doen. En het blijste was ik nog steeds bij de paarden.
Ondertussen was ik aan de Universiteit van Groningen gepromoveerd in de cognitiewetenschap en was ik samen met mijn man Jelmer naar Pittsburgh (in de VS) verhuisd, om daar als onderzoeker te werken. Mijn vrije tijd bracht ik ook hier veel bij de paarden door. Toen ik als vrijwilliger begon op een manege voor gehandicapten viel eindelijk het kwartje. Therapeutisch werk met paarden. Dit was wat ik wilde! Aan den lijve heb ik ervaren hoe geweldig het is om samen te zijn met deze grote, sterke, gevoelige dieren. Hoe ze al je zorgen laten verdwijnen. Hoe ze je leren om beter naar jezelf en anderen te kijken. Hoe ze je laten groeien, mentaal, emotioneel, sociaal, lichamelijk. Dit wilde ik met anderen delen.
Als eerste stap om deze droom werkelijkheid te laten worden volgde ik een opleiding als therapeutisch paardrij-instructeur bij PATH international en werkte ik als vrijwilliger en instructeur bij RHWPA. In 2014 gingen we terug naar Nederland en kreeg ik de kans om als vrijwilliger te werken bij Stichting Paardkrachtig in Zwolle, en later om samen te werken met Janet Bos – In contact met paarden – in Groningen. En toen ging alles ineens heel snel. In de zomer van 2015 kreeg ik van Janet mijn eerste eigen paard (Vignir, de trotse witte IJslander boven op de foto). In het voorjaar van 2016 kochten we onze eigen kleine manege. Dit kon natuurlijk niet met één paard, dus al snel kwamen er nog Elvis (een eigenwijze stippelpony) en Annabel (een geweldig lieve en zachtaardige Fries-Haflinger) bij.
In 2017 deed ik de opleiding voor Horse Boy Practitioner, een superfijne aanvulling op mijn vorige opleidingen. Sinds eind 2019 wonen we nu op onze droomplek in Ellerhuizen. Hier konden we een echt paardenparadijs realiseren met veel ruimte voor paard en mens. De kudde is uitgebreid met Skip, onze grappige Paint, en drie lieve pensionpaarden.
Ik vind het belangrijk dat niet alleen de mens, maar ook het paard plezier heeft in het werk en het samenzijn. Hiervoor heb ik een aantal cursussen en opleidingen gevolgd, zoals bijvoorbeeld twee jaaropleidingen bij Liesbeth Jorna, weekend seminars van de Masterson Method, en workshops paardenhoeven van Heleen Davies. Je bent nooit uitgeleerd. Huisvesting, voeding, vrienden, mentale en fysieke balans en kracht: dit alles zijn belangrijke onderdelen van de puzzel.